ความสัมพันธ์ระหว่าง AECและประชาคมสังคมและวัฒนธรรมอาเซียน
ประชาคมอาเซียน (ASEAN Community) ประกอบด้วย 3 ประชาคมคือ
1.
ประชาคมเศรษฐกิจอาเซียน (AEC)
2. ประชาคมความมั่นคงอาเซียน
และประชาคมสังคมและวัฒนธรรมอาเซียน
จะเห็นได้ว่าประชาคมเศรษฐกิจอาเซียนเป็นเพียงประชาคมเดียวที่มีการประชาสัมพันธ์อย่างกว้างขวางและสร้างความตื่นตัวในประเทศอย่างมากมาย
ในขณะที่อีก 2 ประชาคมคนทั่วไปมักไม่ค่อยได้ข้อมูลและข่าวสาร
เหตุผลที่เป็นเช่นนั้นก็เนื่องมาจาก
ประการแรก ประชาคมเศรษฐกิจอาเซียนเป็นเรื่องที่เกี่ยวข้องกับความเป็นอยู่ของคนเป็นจำนวนมากและมีผลกระทบต่อความได้เปรียบ – เสียเปรียบเชิงการแข่งขันทั้งของประเทศและธุรกิจความจำเป็นในการรับรู้และปรับตัวจึงสูงดังนั้นจึงจำเป็นต้องมีการประชาสัมพันธ์ในวงกว้าง
ประการที่ 2 ประชาคมเศรษฐกิจอาเซียนมีเป้าหมายและเงื่อนเวลาในการบรรลุที่ชัดเจนและครอบคลุมได้กว้าง เช่น จะเปิดเสรีสินค้าจนภาษีเหลือศูนย์เมื่อใด ก็จะมีการกำหนดเงื่อนเวลาไว้ที่ ค.ศ. 2010 สำหรับ 6 ประเทศสมาชิกเก่าและค.ศ. 2015 สำหรับ 4 ประเทศสมาชิกใหม่ เปิดเสรีบริการ 5 ประเภทและเปิดเสรีแรงงานมีฝีมือ 8 ประเภทให้บรรลุในกรอบเวลาค.ศ. 2015 เป็นต้น ผิดกับอีก 2 ประชาคมซึ่งเป็นเรื่องที่ไม่สามารถกำหนดกรอบในเชิงกว้างได้ยกเว้นการกำหนดเป็นเรื่องของโครงการรายละเอียดเท่านั้นเอง
ประการที่3 ประชาคมเศรษฐกิจอาเซียน (AEC) ถือว่าเป็นจักรกลในการขับเคลื่อน (Driver) ที่นำไปสู่ผลกระทบที่กว้างและลึก ผลกระทบที่เกิดขึ้นเป็นเรื่องของการเมืองและความมั่นคงและอีกส่วนหนึ่งเป็นผลกระทบทางสังคมและวัฒนธรรม กล่าวอีกนัยหนึ่งประชาคมความมั่นคงและประชาคมสังคมและวัฒนธรรมอาเซียนมีลักษณะเป็นผลสืบเนื่องที่มีการพัฒนามาจากผลของประชาคมเศรษฐกิจอาเซียนนั่นเอง
ความจริงนั้นการรวมกลุ่มในกรอบของประชาคมเศรษฐกิจอาเซียนโดยอัตโนมัติจะทำให้เกิดการรวมกลุ่มในทางสังคมและวัฒนธรรมอย่างเลี่ยงไม่ได้ ทั้งนี้ทั้งนั้นก็มาจากเหตุผลที่ว่าเมื่อมีการเคลื่อนย้ายสินค้า บริการ เงินทุนและแรงงานในกรอบ AEC สิ่งที่เกิดตามมาก็คือการเคลื่อนย้ายของวิถีชีวิตและค่านิยมอย่างเลี่ยงไม่ได้เช่นเดียวกัน ประชาคมสังคมและวัฒนธรรมอาเซียนจึงเป็นเพียงบทต่อเนื่อง (Logical Sequence) ของการรวมกลุ่มในกรอบของ AEC หมายความว่าสิ่งที่จะเกิดขึ้นในกรอบของ "ประชาสังคมและวัฒนธรรมอาเซียน" จึงเลี่ยงไม่พ้นในเรื่องของวิถีชีวิตไม่ว่าจะเป็นดนตรี ภาพยนตร์ อาหาร การศึกษา ความเป็นอยู่และอื่นๆ โครงการต่างๆ ที่เกิดขึ้นจึงเป็นรายละเอียดปลีกย่อยภายในกรอบของประเด็นต่างๆ เท่านั้นเอง ดังนั้นถ้าพูดถึงประเด็นหลักของการรวมตัวในทางสังคมและวัฒนธรรมของอาเซียนอันเป็นส่วนหนึ่งของประชาสังคมและวัฒนธรรมอาเซียนนั้นอาจจะวิเคราะห์ได้ว่า 10 ประเทศอาเซียนจะต้องขยายความร่วมมือ
ด้านการศึกษาตั้งแต่เด็กไปจนถึงระดับอุดมศึกษารวมถึงครูบาอาจารย์ ขยายความร่วมมือส่งเสริมในเรื่องของการแสดง ดนตรี หรือภาพยนตร์ เช่นในกรณีของประชาคมยุโรปที่มีรายการ Euro -Vision ซึ่งเป็นรายการประกวดร้องเพลงประจำปีของประเทศสมาชิกของสหภาพยุโรป ตัวอย่างนี้จึงเป็นภาพฉายของความร่วมมือที่กำลังเกิดขึ้นและจะมีเพิ่มมากยิ่งขึ้น เช่นในด้านการท่องเที่ยวหรือในด้านอาหารการกินท้องถิ่นของประเทศสมาชิกก็จะแพร่หลายไปประเทศอื่นๆ ทั้งที่เกิดจากความตั้งใจร่วมมือจัดกิจกรรมส่งเสริมหรือผลพลอยได้จากการเคลื่อนย้ายของคน ไม่ว่าจะเป็นนักธุรกิจหรือนักลงทุนตลอดจนนักการศึกษา ข้าราชการ เป็นต้น สิ่งที่จะเกิดขึ้นในอนาคตก็คือจะมีอาหารแปลกๆ ที่ไม่มีสัญชาติ (Fusion) ในกลุ่มประเทศอาเซียนซึ่งทุกวันนี้ก็มีการขยายตัวอย่างที่ไม่เคยมีมาก่อนและจะมีเพิ่มมากขึ้น เช่น ที่เห็นกันทุกวันนี้คือ สปาเกตตีใส่ใบโหระพาและปลาเค็ม แกงเขียวหวานไก่และโรตี ลาบปลาแซลมอน เป็นต้น
การรวม 10 ประเทศอาเซียนในกรอบของประชาสังคมและวัฒนธรรมอาเซียนไม่เพียงแต่จะนำมาซึ่งการเผยแพร่วัฒนธรรมระหว่างกันทั้งยังทำให้เกิดการนำเอาวัฒนธรรมมาผสมผสานกันในแต่ละประเทศซึ่งจะก่อให้เกิดวัฒนธรรมแบบใหม่ๆ ที่อาจคาดไม่ถึงในปัจจุบัน
ประชาคมเศรษฐกิจอาเซียนซึ่งเป็นตัวขับเคลื่อนของประชาสังคมและวัฒนธรรมอาเซียนจะนำมาซึ่งการเปลี่ยนแปลงในอนาคตเป็นอย่างมากในภูมิภาคกลุ่มประเทศอาเซียนที่ไม่เพียงแต่นำมาซึ่งการขยายตัวและความผูกพันทางเศรษฐกิจเท่านั้น แต่ยังนำมาซึ่งการเปลี่ยนแปลงของวิถีชีวิตและนั่นคือ "จุดเปลี่ยนประเทศไทย" ที่กำลังก่อตัวขึ้น
ประการแรก ประชาคมเศรษฐกิจอาเซียนเป็นเรื่องที่เกี่ยวข้องกับความเป็นอยู่ของคนเป็นจำนวนมากและมีผลกระทบต่อความได้เปรียบ – เสียเปรียบเชิงการแข่งขันทั้งของประเทศและธุรกิจความจำเป็นในการรับรู้และปรับตัวจึงสูงดังนั้นจึงจำเป็นต้องมีการประชาสัมพันธ์ในวงกว้าง
ประการที่ 2 ประชาคมเศรษฐกิจอาเซียนมีเป้าหมายและเงื่อนเวลาในการบรรลุที่ชัดเจนและครอบคลุมได้กว้าง เช่น จะเปิดเสรีสินค้าจนภาษีเหลือศูนย์เมื่อใด ก็จะมีการกำหนดเงื่อนเวลาไว้ที่ ค.ศ. 2010 สำหรับ 6 ประเทศสมาชิกเก่าและค.ศ. 2015 สำหรับ 4 ประเทศสมาชิกใหม่ เปิดเสรีบริการ 5 ประเภทและเปิดเสรีแรงงานมีฝีมือ 8 ประเภทให้บรรลุในกรอบเวลาค.ศ. 2015 เป็นต้น ผิดกับอีก 2 ประชาคมซึ่งเป็นเรื่องที่ไม่สามารถกำหนดกรอบในเชิงกว้างได้ยกเว้นการกำหนดเป็นเรื่องของโครงการรายละเอียดเท่านั้นเอง
ประการที่3 ประชาคมเศรษฐกิจอาเซียน (AEC) ถือว่าเป็นจักรกลในการขับเคลื่อน (Driver) ที่นำไปสู่ผลกระทบที่กว้างและลึก ผลกระทบที่เกิดขึ้นเป็นเรื่องของการเมืองและความมั่นคงและอีกส่วนหนึ่งเป็นผลกระทบทางสังคมและวัฒนธรรม กล่าวอีกนัยหนึ่งประชาคมความมั่นคงและประชาคมสังคมและวัฒนธรรมอาเซียนมีลักษณะเป็นผลสืบเนื่องที่มีการพัฒนามาจากผลของประชาคมเศรษฐกิจอาเซียนนั่นเอง
ความจริงนั้นการรวมกลุ่มในกรอบของประชาคมเศรษฐกิจอาเซียนโดยอัตโนมัติจะทำให้เกิดการรวมกลุ่มในทางสังคมและวัฒนธรรมอย่างเลี่ยงไม่ได้ ทั้งนี้ทั้งนั้นก็มาจากเหตุผลที่ว่าเมื่อมีการเคลื่อนย้ายสินค้า บริการ เงินทุนและแรงงานในกรอบ AEC สิ่งที่เกิดตามมาก็คือการเคลื่อนย้ายของวิถีชีวิตและค่านิยมอย่างเลี่ยงไม่ได้เช่นเดียวกัน ประชาคมสังคมและวัฒนธรรมอาเซียนจึงเป็นเพียงบทต่อเนื่อง (Logical Sequence) ของการรวมกลุ่มในกรอบของ AEC หมายความว่าสิ่งที่จะเกิดขึ้นในกรอบของ "ประชาสังคมและวัฒนธรรมอาเซียน" จึงเลี่ยงไม่พ้นในเรื่องของวิถีชีวิตไม่ว่าจะเป็นดนตรี ภาพยนตร์ อาหาร การศึกษา ความเป็นอยู่และอื่นๆ โครงการต่างๆ ที่เกิดขึ้นจึงเป็นรายละเอียดปลีกย่อยภายในกรอบของประเด็นต่างๆ เท่านั้นเอง ดังนั้นถ้าพูดถึงประเด็นหลักของการรวมตัวในทางสังคมและวัฒนธรรมของอาเซียนอันเป็นส่วนหนึ่งของประชาสังคมและวัฒนธรรมอาเซียนนั้นอาจจะวิเคราะห์ได้ว่า 10 ประเทศอาเซียนจะต้องขยายความร่วมมือ
ด้านการศึกษาตั้งแต่เด็กไปจนถึงระดับอุดมศึกษารวมถึงครูบาอาจารย์ ขยายความร่วมมือส่งเสริมในเรื่องของการแสดง ดนตรี หรือภาพยนตร์ เช่นในกรณีของประชาคมยุโรปที่มีรายการ Euro -Vision ซึ่งเป็นรายการประกวดร้องเพลงประจำปีของประเทศสมาชิกของสหภาพยุโรป ตัวอย่างนี้จึงเป็นภาพฉายของความร่วมมือที่กำลังเกิดขึ้นและจะมีเพิ่มมากยิ่งขึ้น เช่นในด้านการท่องเที่ยวหรือในด้านอาหารการกินท้องถิ่นของประเทศสมาชิกก็จะแพร่หลายไปประเทศอื่นๆ ทั้งที่เกิดจากความตั้งใจร่วมมือจัดกิจกรรมส่งเสริมหรือผลพลอยได้จากการเคลื่อนย้ายของคน ไม่ว่าจะเป็นนักธุรกิจหรือนักลงทุนตลอดจนนักการศึกษา ข้าราชการ เป็นต้น สิ่งที่จะเกิดขึ้นในอนาคตก็คือจะมีอาหารแปลกๆ ที่ไม่มีสัญชาติ (Fusion) ในกลุ่มประเทศอาเซียนซึ่งทุกวันนี้ก็มีการขยายตัวอย่างที่ไม่เคยมีมาก่อนและจะมีเพิ่มมากขึ้น เช่น ที่เห็นกันทุกวันนี้คือ สปาเกตตีใส่ใบโหระพาและปลาเค็ม แกงเขียวหวานไก่และโรตี ลาบปลาแซลมอน เป็นต้น
การรวม 10 ประเทศอาเซียนในกรอบของประชาสังคมและวัฒนธรรมอาเซียนไม่เพียงแต่จะนำมาซึ่งการเผยแพร่วัฒนธรรมระหว่างกันทั้งยังทำให้เกิดการนำเอาวัฒนธรรมมาผสมผสานกันในแต่ละประเทศซึ่งจะก่อให้เกิดวัฒนธรรมแบบใหม่ๆ ที่อาจคาดไม่ถึงในปัจจุบัน
ประชาคมเศรษฐกิจอาเซียนซึ่งเป็นตัวขับเคลื่อนของประชาสังคมและวัฒนธรรมอาเซียนจะนำมาซึ่งการเปลี่ยนแปลงในอนาคตเป็นอย่างมากในภูมิภาคกลุ่มประเทศอาเซียนที่ไม่เพียงแต่นำมาซึ่งการขยายตัวและความผูกพันทางเศรษฐกิจเท่านั้น แต่ยังนำมาซึ่งการเปลี่ยนแปลงของวิถีชีวิตและนั่นคือ "จุดเปลี่ยนประเทศไทย" ที่กำลังก่อตัวขึ้น
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น